Een meisje maakt zich klaar voor haar verjaardagsfeest. Nieuwe kledij, en welke haarstijl past daarbij? In het verhaal op rijm gaat ze ten rade bij vrienden en familie, bladert ze in boekjes bij de kapper en hakt ze eindelijk de knoop door…
Welk kapsel ze kiest ga ik hier niet verklappen.
Dit boek is een mooie spiegel voor iedereen van Afrikaanse origine en een heerlijk venster voor mensen zoals ik, met haar dat niet veel onderhoud vergt. Ik leer er over dreadlocks, Bantoe-knotjes, high fade en cornrows.
Ik heb twee adoptiezonen: de ene heeft redelijk doorkambare wilde krullen, de andere houdt zijn kroeshaar liefst lekker kort. Ze dromen wel eens van experimenten, van dreads of vlechtjes, van gekleurde of ingeschoren strepen zoals sommige van hun voetbalhelden maar tot nog toe blijft het bij dromen. Ze zien op tegen het lange zitten in de Afrikaanse kappersstoel, het soms pijnlijke trekken aan hun haren. We gaan gewoon naar de kapper om de hoek. Die kent hun haren ondertussen en weet ze te knippen, scheren en temmen.
Zelf zat ik ooit in de kappersstoel in Ivoorkust. Het was de eerste keer dat de vrouw Europese haren onder handen nam. Ze stortte haar expertise en producten over me uit. Was verbaasd over mijn makkelijke haren die ze in een handomdraai en met veel te veel producten in de plooi gelegd kreeg.

Mijn haar. Een heerlijke aanwinst in prentenboekenland!