Soms is een fotoboek veel meer dan waarop je hoopt. Soms krijg je een boek in handen dat een cadeau is. Voor nu, en voor later. In dit fotoboek lezen mensen overal.
Zij leest in de keuken, terwijl oma kookt.
Hij leest in een klooster in Myanmar.
Zij leest in wat je amper een schoolklas kunt noemen, in Ethiopië.
Hij leest in het staatsmuseum in Sint-Petersburg.
Ze zijn jong of oud, ze zitten in een rolstoel, ze zijn dakloos, ze zijn stinkend rijk.
Ze lezen. Overal. Op elk moment.
Welke kleren ze ook dragen, welke kleur hun huid ook heeft.
Of ze tattoos dragen of een hemd, of ze nu schilderijen verkopen, een hutje voor de nacht zoeken of geen benen meer hebben.

En als ik door dit boek blader, voel ik waarom ik zoveel van boeken houd en blijf geloven in de kracht van woorden en literatuur. Als je leest, ben je even weg van deze wereld. Je bent in een andere wereld. Heel intens leer je personages kennen, beklim je bergen. Je aandacht is bij de situaties in het boek.

Ik voel het als ik (samen)lees met mensen die weinig lezen.
Ik zie de vonk overspringen als ik met een groep leerkrachten werk.
Ik zie het als ik een boekhandel of bib binnenstap.
En gelukkig ervaar ik het elke dag thuis, waar mijn kinderen op de gekste plekken en op de gekste momenten in een boek verdiept zijn.
Die andere wereld, die emoties van personages.
Om dat te mogen ervaren.
Daarom gaan wij, literatuurminnende mensen en leesbevorderaars, op stap.