De jongste speelt met de ridders. Ik hoor paarden hinniken en ridders strijden. Ik hoor ook gesprekken tussen de ridders. De ene ridder vraagt waarom een van de paarden steigert. Steigeren, een nieuw woord. Een woord dat via mooi boek zijn hoofd kwam binnengewandeld. Daar leerde de ezel steigeren van het paard, in het verhaal van de ezel die geen nee kon zeggen. 

Hij vroeg toen wat steigeren is, maar paard legde dat zelf uit aan ezel. Ik stel verbaasd vast hoe snel het woord aan zijn actieve woordenschat werd toegevoegd. 

En ik schrijf het hier op. Om te onthouden. Om door te vertellen tijdens mijn vormingen waarin ik steeds opnieuw een hevig pleidooi voer om voor te lezen. Niet enkel vroeg beginnen, maar vooral ook blijven doen.