We lezen de heksen. Voor de tweede keer al. Ik lees voor terwijl hij zich gezellig nestelt in zijn bed.
Plots zegt hij een zin synchroon mee. Ik kijk hem verbaasd aan: "Weet jij nog wat die oma toen zei?"
Hij lacht.
Biecht op: "Mama, ik heb dit gisteren eigenlijk zelf al gelezen. Ik lees verder waar jij stopt."

Dat zag ik pas toen ik het licht ging uitdoen. De slaap had hem overvallen. Zijn sporen niet uitgewist…